Jest to specjalistyczny dział fizjoterapii zajmujący się pacjentami zarówno najmłodszymi (0-3 r.ż) jak i starszymi (3-18 r.ż). Grupa pierwsza objęta jest tzw. wczesną interwencją terapeutyczną, która ma pozwolić najmniejszym pacjentom osiągnąć jak najlepszą sprawność ruchową. Oferuje ona doradztwo w zakresie rozwoju prawidłowego czy pielęgnacji małego dziecka, a także leczenie i opiekę nad pacjentem z zaburzeniami i/lub opóźnieniem rozwoju psychoruchowego.
Fizjoterapeuta pracuje „własnymi rękoma” torując prawidłowe wzorce ruchowe. W drugiej grupie terapia polega głównie na jak największym ograniczeniu skutków niepełnosprawności oraz wsparciu w dążeniu do samodzielności w codziennym funkcjonowaniu z wykorzystaniem zarówno technik manualnych jak i specjalistycznych sprzętów wspomagających.
Fizjoterapeuta pomaga również w doborze pomocy terapeutycznych m.in takich jak ortezy, obuwie, wózki, pionizatory, ściśle współpracując ze specjalistami: ortotykiem, neurochirurgiem, ortopedą. Metodami głównie wykorzystywanymi w pracy z pacjentem pediatrycznym są NDT-Bobath, Vojta i MEDEK.
Czy fizjoterapia dziecięca jest bezpieczna?
Terapia jest bezbolesna i przyjazna pacjentom. Metody terapeutyczne, które są stosowane przez fizjoterapeutów pediatrycznych są potwierdzone licznymi badaniami naukowymi i są uznane za zgodne z EBM. Ponadto szkolenia przygotowujące do pracy z pacjentami, zarówno najmłodszymi jak i starszymi, obejmują od 320 do 360 godzin praktycznych i żeby je odbyć niezbędnym jest wykazanie doświadczenia min. 2 letniego w pracy z dziećmi. Dlatego bardzo ważne jest sprawdzenie kompetencji fizjoterapeuty, do którego się Państwo wybierają ze swoimi pociechami.
Wskazania do fizjoterapii dziecięcej
Głównym wskazaniem do wizyty w gabinecie fizjoterapeuty dziecięcego będzie każde odchylenie od normy rozwojowej, które zaniepokoi rodziców lub lekarza pediatrę. Wśród najczęstszych wskazań wyróżnia się:
- Zaburzenia rozkładu napięcia mięśniowego
- Asymetrie ułożeniowe
- Opóźnienie rozwoju psychoruchowego
- Choroby genetyczne
- Mózgowe porażenie dziecięce
- Choroby genetyczne
- Choroby nerwowo-mięśniowe
- Wady wrodzone stóp
Przeciwskazania do fizjoterapii dziecięcej
Jeśli dziecko wygląda „niewyraźnie”, ma katar, kaszel, gorączkę, biegunkę lub inne objawy infekcji należy odwołać wizytę. Nie zaleca się również wizyty w gabinecie fizjoterapeuty w dzień szczepienia, istotna jest obserwacja dziecka w nocy i dzień po czy nie wystąpiły niepożądane objawy poszczepienne. Stan po silnym napadzie padaczki także będzie przeciwskazaniem do terapii z powodu ogólnego osłabienia dziecka.
Jak przygotować dziecko do wizyty?
Przed wizytą u fizjoterapeuty dziecięcego dziecko należy nakarmić ok. godziny wcześniej (tak, żeby nie ulewało) i świetnie byłoby, gdyby zdążyło się zdrzemnąć przed spotkaniem. Zawsze staramy się dopasować do „okienka aktywności” tak, aby dziecko było jak najbardziej spokojne i chętne do terapii. Polecamy wziąć ze sobą kocyk, pieluszkę tetrową i/lub flanelową. Ulubione grzechotki i smoczek zdecydowanie również mogą się przydać.
Problemy z jakimi zgłaszają się rodzice małych pacjentów
prężenie, odginanie się w czasie pielęgnacji, karmienia, noszenia lub wrażenie, że dziecko „przelewa” się przez ręce,
trudności w wypróżnianiu, problemy ze snem, kolki, ulewania, refluks,
wcześniactwo, niska punktacja w skali Apgar, niedotlenienie okołoporodowe, owinięcie pępowiną,
niechęć do leżenia na brzuchu, nadmierna płaczliwość, brak aktywności rąk do zabawek i ich łapania powyżej 6 miesiąca życia,
brak odpowiednich etapów rozwoju fizjologicznego (brak obrotów z pleców na brzuch do 7 miesiąca, czworakowania i siadu powyżej 10 miesiąca, samodzielnego chodu powyżej 18 miesiąca życia),
wady stóp wrodzone,
przedwczesne zrośnięcie szwów czaszkowych,
trudności z karmieniem spowodowane obniżonym napięciem mięśniowym, kręczem szyi czy syndromem KISS.